مغز فندقی

نتیجه‌گیری تحریری از تفکرات امروز:

نوشتن در مورد کارهای روزانه، کار بسیار مشکل و سختی‌ست.

وراج

خیلی وقتها حرف زدن با رفقا باعث می‌شه به چیزهای پیش‌پا افتاده در زندگیت یک جور دیگه نگاه کنی! به بدیهیات زندگیت به دید نقد نظر کنی و زندگی تو از توی یک چشم دیگه ببینی. چشمی که شاید هیچ وقت طرز نگاهش رو نمی‌تونستی تجربه کنی.

و این چیزا حاصل نمی‌شه مگه در یک جمع دوستانه اونم ساعت 3 صبح. خوردن قهوه ساعت 12 واقعاً خواب رو از چشمت گرفته و تقربیاً در مورد همه چیز بحث شده. شاید فقط همین موقع باشه که بشه حرفهایی رو که در مواقع دیگه نمی‌شه به زبون آورد رو راحت مطرح کرد.

البته جالبیه جریا ن اینه که تمام این حرفها و پند و اندرزها با اینکه به نظر کاملاً درست میان اما عملاً توی طرز رفتار آدم هیچ تاثیری نمی‌گذارن. شاید فقط باعث بشن دفعه‌ی دیگه اتفاقات زندگیت رو تقصیر بدبیاری نندازی و باور کنی که "خودم کردم که لعنت بر خودم باد".