خوبه که هنوز می‌بینم بعضی از بچه‌‌ها دارن وبلاگ‌نویس می‌شن.
یادم میاد اوایل که وبلاگ مد شده بود!!! بچه معرف‌های وبلاگ رو تقریباً کسی نبود که نشناسه!!! قرار‌های وبلاگی و دسته و باند بود که ریخته بود توی این جریان.
به مرور زمان اما، مثل تمام موارد دیگه، یواش یواش تب کاذب جریان خوابید و فقط اونهایی که واقعاً اینکاره بودند موندگار شدن. یک عده‌ای هم بخاطر اینکه به ارزش رسانه‌ای بالای وبلاگ پی‌برده بودند با اطلاع و برنامه‌ی مشخص وارد شدن و جایی برای خودشون دست و پا کردن.
و فقط یک تعداد معدودی مثل من، که وبلاگ براشون مثل اتاق امن می‌مونه، برای دل خودشون می‌نویسن.
به هر حال پست ایندفعه تقدیم با عمو شهرام وبلاگ‌نویس تازه. عمو شهرام خوش اومدی!!!
