آقا اعصاب نداریم دیگه! بقول یارو رفتی می‌بازی؛ 3تا گل خوردی از اون بی‌ناموس! والله بخدا هر‌چی هم بشه فایده نداره این عمو فرگوسن اگه بلد بود جام باشگاه‌ها ببره که خوب بود. حالا می‌رن با اعصاب خراب لیگ هم می‌بازن و دیگه هیچی به هیچی! عجب مسخره‌بازی شده واقعاً.
و بدین ترتیب ما بر قوی‌ترین مرکب زندگیمان سوار شدیم. بسی حال بکردیم از قار و قور موتور اوتول مربوطه و بسیار کیفیدیم از قیژ قیژ طایر هم بکذا! حقیقتاً 415 اسب‌بخار خیلی اسب است بخصوص اگر اسبش از مستکبران باشد که قطعاً جنسش از اسبهایی که در اتول‌های ایرانی داریم بهتر است. و بجهت جلوگیری از خلع‌نفس شدن همه‌ی عزیزان معروض می‌گردد که اوتول فوق‌الذکر Dodge Charger ببودی از نوع R/T. در قبلش ما می‌فرمودیم این از SR/T بدتر است و چون این اخیر نیست پس چرا باید چیزی که می‌دانیم بهترش هست را بخریم؟ ولی بعداً که سوار شدیم پوزی از ما بخورد که گفتیم همین هم خیلی باحال است و حتما یکی می‌خریم، قریباٌ. مخلص کلام که پسرخاله جان کلی حال بکرده با ماشین جدیدش و ما هم اندکی بیشتر از صاب ماشین به گمانم.
و اما از آنجا که ما به خدمات اجتماعی معتقدیم و به افزودن اطلاعات مردم بکذا پس نتیجه‌ی اخلاقی را از این داستان هم بگوییم و آن اینکه تا 30-35 سال را نزدید از این ماشینها نخرید چون اگر خوش‌شانس باشید خودتان یک بلایی سرتان می‌آید و اگر نباشید سر بقیه یک بلایی می‌آروید؛ سهمگین بلایی. و این پند را ما از تجربه‌ی 5 دقیقه راننگی آموختیم چون همچین آدرنالیم در خون ما قل می‌زد که هر چه تند می‌رفتیم بازم می‌خواستیم تندتر برویم تا در نهایت هم تقصیر آن دیوار بود که کنار نرفت و گرنه ما قصد سکون نداشتیم! و این یعنی اگر آدم ببودی قطعا او را زیر می‌گرفتیم چون چشم خدا داده ما را ببیند برود کنار حیف سرعت ما نیست که کمش کنیم! و از همینجا گفتیم ته‌تهش برویم یک 206 سقف‌ندار سکسی بخریم که از نمکی قدری تندتر برود خیالمان راحت‌تر است انگاری. چون جوان‌مرگ نمی‌شویم که بسیار آرزو داریم و یکیش هم که 35 را بزنیم تا بدو بدو برویم از اون ماشینها بخریم و تند برویم!
